[*]

Wiem dawno mnie tu nie było. Nawet nie wiem jak ubrać w słowa to co czuję i to co się stało w moim zyciu. Odejście bliskiej osoby rujnuje wszystko. Cały porządek rzeczy, myślimy tylko o tej danej informacji która otrzymalismy jakąś chwilę temu. O wiadomości, ze odszedł ktoś bliski. To tak jakby dostać od kogoś sztyletem w serce. I nawet nie mieliśmy okazji zeby się pozegnać. Powiedzieć słowa jak bardzo będzie brak.
Pisząc te słowa jest mi naprawdę cięzko. Zaraz przypomina mi się moj zmarły Tato, a to tyle lat temu kiedy zmarł, a nadal serce pamięta. Moja Mama mowiąc ze Ciocia zmarła, powiedziała do mnie: "nie martw się już są tam razem i Ona wszystko mu powie co u mnie słychać". Łzy same cisną się do oczu jak to piszę, nie umiem nad nimi zapanować. Nawet nie mogłam pojechać na pogrzeb do Polski. I jest mi z tego powodu ogromnie przykro. Mam nadzieję ze moja chrzestna mi to wybaczy, staram sie modlić o Jej duszę.
Myślę tez o Mojej Mamie jak bardzo Jej jest tam teraz cięzko, kiedy została sama. Przeciez zawsze Ciocia była, a teraz? Teraz nie ma nikogo z kim mogłaby spedzić czas.
A mi jest tym bardziej cięzko bo Ciocia szyła cudne ubrania i marzyłam o tym ze kiedyś uszyje mi suknię ślubną, a teraz...?
Teraz mozna się pomodlić za dusze zmarłych.

Wybaczcie mi moje wywody. Wiem ze trzeba zyć dalej i staram się żeby tak było. Moja połówka się bardzo stara zebym nie była smutna i starała się żyć chwilą.
Ale to nie jest takie proste. To przyjdzie z czasem napewno. Minie ale w sercu pozostanie kolejna pustka po kimś kto był bliski.